Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Encalypta vulgaris

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Mousso-envelado-coumuno

Encalypta vulgaris

Encalyptaceae

Nom en français : Éteignoir commun.

Descripcioun :
Aquelo mousso, dóu gènre Encalypta, trachis sus roco cauquiero. Es uno pichoto mousso auto de 0,5 à 2 cm que fai facilamen d'espouroufite. Se recounèis à soun boursoun cubert d'un tapadou que douno d'èr à un amoussadou de bougìo (coume lis àutri Encalypta) e à soun peristome simple.

Usanço :
La fueio que s'acabo rapidamen en un benc, l'urno lisco e la sedo roso permeton de la destria dis àutris Encalypta. Fai ges de proupagulo au contro de Encalypta streptocarpa.

Port : Acroucarpo
Taio : 0,5 à 2 cm
Fueio : 2 à 3,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Encalypta
Famiho : Encalyptaceae


Ordre : Encalyptales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,2 à 1 cm
Ø (o loungour) flour : Ges o rudimentàri
Flourido : Printèms - Febrié à mai Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 50 à 1800 m
Aparado : Noun
Jun

Liò : Roco - Muraio
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Encalypta vulgaris Hedw., 1801

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
C
R
C
C
CC
R

Taraxacum officinale & Encalypta vulgaris

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Mousso-envelado-coumuno emé uno autro planto

fotò